Sinds een jaar woon en werk ik in Noord-Zweden. In veel verschillende projecten kijk ik met behulp van zogenaamde cameravallen, een camera met een bewegingssensor, naar de verschillende dieren die in het Noord-Zweedse landschap voorkomen. Met veel camera’s in het veld krijg ik ook veel foto’s binnen. Vaak zijn dit duizenden foto’s van in de wind waaiende blaadjes in de zon, maar gelukkig zitten er ook allerlei prachtige foto’s tussen van de vele dieren.

In deze fotogalerij zie je een kleine selectie van al die foto’s. Deze foto’s zijn genomen tijdens twee projecten. In één project kijken we naar de zoogdiergemeenschap op een schiereiland vlakbij waar ik woon (ik blogde hier eerder al over). In het andere project kijken we naar het effect van bosbranden op de zoogdiergemeenschap (ik maakte een filmpje tijdens het uitzetten van de cameravallen).

Alle foto’s in deze galerij zijn gemaakt toen de dieren voor de camera langsliepen en daarmee de camera activeerden. Het zijn dus eigenlijk zelfportretten. Nu is er enige ophef over wie dan de copyright van zo’n foto bezit. Een wereld beroemde selfie van een zwartkuifmakaak bezorgde de fotograaf die de foto’s publiceerde een hoop zorgen toen de auteursrechten werden aangevochten. Helaas is er nooit uitsluitsel gekomen over de zaak, die eindigde in een schikking. Het blijft dus onduidelijk hoe het zit met auteursrecht bij zelfportretten van wilde dieren. Gelukkig maakt deze onduidelijkheid voor mij weinig uit omdat ik geen geld verdien met de foto’s en ze alleen gebruik ter illustratie van mijn onderzoek. Want wees nou eerlijk; die zelfportretten leveren fantastische beelden op van het, al dan niet natuurlijke, gedrag van wilde dieren dat we anders nooit zouden zien.

Elke dinsdag publiceert Tim Hofmeester op zijn twitterpagina onder vermelding van #CameraTrapTuesday meer zelfportretten van wilde dieren.